Ντομένικο Ντι Μπάρτολο

(Domenico Di Bartolo, Σιένα, περ. 1400 – 1447). Ιταλός ζωγράφος. Μέσα στο περιβάλλον της Σιένας του 15ου αι. (που χαρακτηρίζεται για τις πρωτότυπες αναπτύξεις της τοπικής γοτθικής παράδοσης, τις οποίες πραγματοποίησαν ο Σασέτα και ο Τζιοβάνι ντι Πάολο) ήταν ο καλλιτέχνης που επηρεάστηκε περισσότερο από τις καινοτομίες της Φλωρεντίας. Σε μία ενυπόγραφη και χρονολογογημένη στο 1433 Παναγία του της Πινακοθήκης της Σιένας, πολύ συγγενική με τις αντίστοιχες του Φρα Φιλίπο Λίπι, φανερώνει μία πρώιμη τάση προς τις μορφές και τα προβλήματα των φλωρεντινών καλλιτεχνών (Μπρουνελέσκι, Ντονατέλο, Μαζάτσιο), μια κατασκευαστική στερεότητα που θυμίζει την πλαστική ρώμη του Γιάκοπο ντέλα Κουέρτσια και ίσως μια κάποια γνώση της ζωγραφικής του Γιαν Βαν Άικ. Αλλά ύστερα από το σημαντικό αυτό έργο, οι τοιχογραφίες του στο Πελεγκρινάιο της Σάντα Μαρία ντέλα Σκάλα της Σιένας (1444), αν και ενδιαφέρουσες, είναι μάλλον επαρχιακά και αφηγηματικά έργα. «Η Παναγία με το βρέφος και με αγγέλους» (1443) (Σιένα, Πινακοθήκη).